Eerlijk avondje is gekomen – Pakhuis de Zwijger

• Als sociale wetenschapper heeft Anna Laven zich gespecialiseerd in duurzame economische ontwikkeling. Meer dan tien jaar is ze hiermee bezig bij het KIT Royal Tropical Institute. Een van haar expertises is duurzame cacao. Zo deed ze grootschalig onderzoek in de groeiende cacao regio’s van Ghana en Ivoorkust naar waarom en hoe huishoudens cacao verbouwen en naar vrouwenongelijkheid in deze sector.
• Philipp Kauffman is de oprichter en Chief Grower van Original Beans, een chocoladebedrijf dat de wereld beter maakt door chocolade. Original Beans heeft namelijk een Chocolate Foodprint: in 2018 beschermde het bedrijf samen met klanten, partners en boeren bosgebieden ter grootte van 24.300 voetbalvelden en betaalde 210% meer voor cacao dan de Fairtrade prijs. Tijdens zijn presentatie zal Philipp een aantal duurzame kwaliteitschocolades laten proeven. Ervaar dus zelf hoe chocolades van verschillende origine smaken!

Wat moet er nog gebeuren op weg naar écht eerlijke chocola?

 

Het gebrek aan smaak in supermarkchocolade.

Het gebrek aan smaak in supermarkchocolade

Je bent misschien gewend je chocolade in de supermarkt te halen. Dat is prima hoor, wij halen ook geregeld boodschappen in de supermarkt. Ze hebben er een groot assortiment, het is lekker dichtbij, makkelijk (zelfscan!)

Maar eigenlijk zou je dat in het geval van chocolade misschien beter niet te vaak doen. En dan hebben we het nog niet eens over welke repen nu echt eerlijk zijn, maar in eerste instantie puur over smaak.

De smaak van de gemiddelde supermarktreep is namelijk naar onze mening behoorlijk saai, en vlak. Dan hebben we het over standaard repen. Puur, melk of wit. Dus geen speciale gevulde creaties, of chocolades waar een smaakje bij zit.

Gooi er extra veel suiker in, en dan nog wat vanille-aroma erbij om de matige smaak van de cacao te verbloemen (je wil trouwens niet weten wat daar in kan zitten..) wordt elke reep zo’n beetje hetzelfde. En zit er een keer weinig suiker bij dan proef je weinig meer dan bitterheid.

De smaak van chocolade wordt in eerste instantie bepaald door de gebruikte bonen. En precies dat is iets waar de chocoladefabrieken graag op bezuinigen. Zo goedkoop mogelijk, en dus zonder al te veel te letten op de kwaliteit. De focus ligt op zoveel mogelijk oogst voor zo min mogelijk geld. Dan moet er weliswaar wat aroma bij om het eetbaar te maken, maar dat vinden deze makers echt niet zo’n punt.

En liefst presenteren ze méér oogst ook nog als duurzame oplossing. Want als de cacaoboeren nu eens meer gaan produceren, dan krijgen ze toch ook meer geld? Of is het vooral in het belang van de cacaobedrijven zelf?

Let wel, we generaliseren een beetje. Want ook in sommige grotere chocoladefabrieken wordt heus wel lekkere chocolade gemaakt, en meer produceren voor dezelfde moeite kán echt wel in het belang van de boer zijn.

Maar we kunnen je wel verzekeren: ook al staan er verschillende merkjes op, veel repen in en buiten de supermarkt komen uit dezelfde fabrieken. En qua smaak kunnen we je proefondervindelijk garanderen dat ze vrijwel zonder uitzondering vlak van smaak zijn.

Met dank aan Chocoladeverkopers

 

Duurzame chocolade

Nieuw partnerschap duurzame chocolade. 100% duurzame chocolade tegen 2030.

Een leefbaar inkomen voor lokale cacaoproducenten en 100% duurzaam geproduceerde chocolade tegen 2025. Die belofte maakten tientallen bedrijven, ngo’s, middenveldorganisaties, overheidsvertegenwoordigers en onderzoeksinstellingen. Onder het toeziend oog van minister van Ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo, ondertekenden zij op 5 december allen een charter ‘Beyond Chocolate’. Het partnerschap omvat onder meer engagementen om kinderarbeid aan te pakken, ontbossing tegen te gaan en een volwaardig inkomen te voorzien voor cacaoproducenten.

Ook investeert de sector tot 2025 jaarlijks 35 miljoen euro om alle in België geproduceerde chocolade te laten voldoen aan standaarden rond duurzaamheid, of ze te laten maken met cacaoproducten uit de bedrijfseigen duurzaamheidsprogramma’s.

 

Coup de Chocolat: tussen smaak en engagement

Eerlijke smaak

De smaak van duurzame landbouw

‘Voor ambachtelijke chocolademakers als ons is het een kwestie van echt goeie cacao te vinden. De lekkerste en meest kwaliteitsvolle is altijd cacao die op een duurzame manier verbouwd wordt’, legt Isabelle uit. ‘Dan gaat het vooral over kleinschalige boslandbouw, met gezonde plantages. We hebben geen bio-label, maar we willen volledig natuurlijk te werk gaan. Onze cacao wordt dan ook systematisch getest.’

‘Ook heel belangrijk is dat we enkel met oude, authentieke variëteiten werken. Stap 1: Fermentatie
‘Dat kan in bakken van een ton, maar wij gaan voor kleine bedjes, waardoor ’t gemakkelijker is om die gisting, die op een natuurlijke manier wordt opgestart, op een gelijkmatige temperatuur te houden.Er wordt heel wat gepusht in de cacaowereld om te werken met CCN-51, een gekloonde cacaovrucht die aanvankelijk heel wat opbrengt, maar op langere termijn niet gezond is voor de bodem.’

‘In onze chocolade proef je gewoon echt die boslandbouw, je proeft wat daarrond groeit. Daar zit bij ons het verschil denk ik’, beaamt Tom. ‘En last but not least, het fermentatie-, droog- en roosterproces natuurlijk. Dat is van kapitaal belang voor de smaak.

‘Hier in België, nochtans een chocoladeland, worden wij eigenlijk volledig ingehaald door andere landen qua goede chocolade. Als je kijkt naar Colombia zelf, of in Nederland, Frankrijk, daar zijn ze veel meer bezig met die bonenselectie, fermentatie, roosteren, terwijl wij vooral trots zijn op onze multinationals. Die zijn misschien wel pioniers, maar vooral logge schepen die moeilijk te sturen zijn richting duurzame chocoladeproductie en eerlijke handel.’

om het artikel helemaal te lezen dan deze link:

https://www.mo.be/interview/coup-de-chocolat-tussen-smaak-en-engagement

 

Het voedsel van de goden.

Geteeld op de rug van de boeren

Meer dan 8 kilo. Zoveel chocolade eet en Belg per jaar. Niet mis voor de combinatie van cacaobonen en suiker. Toch smaakt niet alles zoet in cacaoland.

Rituelen en ceremonies

Achtergebleven residuen in een drinkkommetje leiden ons naar 1800 voor Christus. De eerste cacaogebruikers waren de Olmeken. Na hen namen de Maya’s het over. Zij gebruikten cacao in hun rituelen en ceremonies. Ze ontdekten een manier om de cacaobonen te fermenteren en maakten er een bitter, gekruid drankje van. Het had nog niets te maken met de zoete lekkernij die wij nu kennen als chocolade.

Eens de cacao zijn intrede deed is de oude wereld, werd al snel suiker toegevoegd en evolueerde het bitter cacaodrankje naar de chocolade die wij dagelijks consumeren.

Van cabosse tot reep (summier)

Om van de cacaocabosse aan de boom een reep chocolade te maken, moet er heel wat gebeuren. Eerst worden de vruchten open gekapt, de bonen eruit gehaald en is bananenbladeren verpakt om zo enkele dagen te fermenteren. Na de fermentatie legt men de bonen in de zon te drogen. Van hieruit gaan de cacaobonen naar de verwerkingsbedrijven die spijtig genoeg zelden in het Zuiden gevestigd zijn.

Eens schoongemaakt gaan de bonen de ovens in om geroosterd te worden, zodat de schilletjes loskomen van de cacaokernen. Tijdens het roosteren ontwikkelen zich de typische chocolade-aroma’s. Om de kernen over te houden, worden de bonen gebroken. Ze vallen uiteen in de schilletjes en ‘nibs’. De nibs of kernen worden gemalen tot cacaomassa. Wanneer we de cacaomassa onder hoge druk persen krijgen we cacaopoeder en cacaoboter.

Dan wordt het tijd om aan chocolade maken te denken. Voor donkere chocolade hebben we enkel cacaomassa, cacaoboter en suiker nodig. Voor melkchocolade wordt daar nog melkpoeder aan toegevoegd. Witte chocolade ten slotte bestaat uit cacaoboter, suiker en melkpoeder.

Problemen in het paradijs

Weinig consumenten staan stil bij de lange weg die de cacaoboon aflegt voor ze aan haar einde komt in een reep chocolade. Laat staan dat er veel nagedacht wordt over de boer in het Zuiden die er voor zorgt dat de cacaoboom groeit en bloeit zodat we kunnen blijven genieten van onze dagelijkse westerse gewoonte “chocolade eten”. Aangezien cacao enkel in de tropen groeit en de vraag in het Noorden zo groot is, zou je kunnen denken dat de cacaoboren net geen standbeeld krijgen van ons, Westerse consumenten. Ze moeten toch steenrijk zijn? Niets is minder waar. Cacaoboeren verdienen amper hun brood met hun oogst. Zonen van cacaoboren zoeken alternatieven voor de cacaoteelt omdat ze geen toekomst zien in het werk van hun vaders.

Onder de prijs

Door de extreme machtsconcentratie in de cacaoketen, zijn de boeren volledig afhankelijk van de beslissingen van de opkopers die langskomen. Ze bevinden zich niet in een positie waarin ze kunnen onderhandelen over prijzen of hoeveelheden. De gefermenteerde en gedroogde cacaobonen blijft niet eeuwig goed en de boer heeft geld nodig voor zijn levensonderhoud. Wanneer er dus één opkoper verschijnt, kan de boer vaak niet wachten op andere opkopers. Zelfs bij opgelegde minimumprijzen zoals in Ivoorkust, ziet het er niet altijd rooskleurig uit. Iedereen is verplicht de minimumprijs aan de boeren te betalen, zowel de opkoper als de coöperatie. De coöperaties vervoeren de cacao zelf naar de haven. Daar heerst een hogere minimumprijs, maar de coöperatie moet al heel efficiënt werken om met deze marge de kosten voor vervoer en opslag te betalen. Bovendien wordt er in de haven veel minder gecontroleerd en dwingen de opkopers de coöperaties te verkopen onder de minimumprijs omdat er aanbieders genoeg zijn om uit te kiezen.

Fundamentele veranderingen nodig

Minder boeren die cacao aanplanten, gecombineerd met ouder wordende plantages, dat leidt tot paniek. Want minder cacao betekent minder chocolade. En dat willen we niet. Er moet dus dringend ingegrepen worden.

Wat veel bestaande duurzaamheidsprogramma’s proberen, is de productiviteit verhogen. Meer cacao produceren moet leiden tot meer inkomsten. En vooral tot voldoende chocolade voor de fijnproevers in het Noorden. Dit is het cynisme voorbij. We moeten stoppen met enkel naar onszelf te kijken. Want laten we wel wezen, een stijgende productiviteit vloeit vanzelf wel voort uit een betere boerenleven. Als we de markt gezond maken, en de boeren in een evenwichtige relatie kunnen onderhandelen over de prijs van hun noeste arbeid, wees dan maar gerust dat er weer boeren zullen opstaan die met plezier cacao produceren.

meer over cacao: oxfamwereldwinkels.be/cacao

 

De chocoladeschaarste toegelicht.

CHOCOA 5 – 9 maart Beurs van Berlage http://www.chocoa.nl

De berichten in het nieuws over chocolade in de afgelopen periode waren verontrustend. Er verschenen koppen als; Chocoladeschaarste verwacht vanaf 2020. Wat is er eigenlijk aan de hand en hoe kunnen we de schaarste voorkomen?

Er zijn tal van factoren die in de komende jaren zullen zorgen voor verminderde cacaoproductie. Tegelijkertijd zal de vraag naar cacao toenemen in andere delen van de wereld. De chocolademarkt groeit bijvoorbeeld snel in China en India. Internationale bedrijven en overheden werken aan de oplossing om daling in de cacaoproductie te voorkomen en tot een duurzame cacao- en chocoladeproductie te komen.

Vandaag de dag is slechts twintig procent van de cacao duurzaam geproduceerd. Dit percentage zal in de komende jaren moeten stijgen om een schaarste te voorkomen. Ook in Nederland en België wordt hard gewerkt aan een oplossing. Op het jaarlijkse Chocoa evenement bijvoorbeeld staan duurzame cacao en goede chocolade vijf dagen lang centraal. Cacaoproducenten, verwerkers, handelaren, chocolademakers, chefs, fijnproevers, en chocoladeliefhebbers komen bijeen om samen te werken en geïnspireerd en geïnformeerd te worden.

Als consument kun je al meewerken aan de oplossing door duurzame en goede chocolade te kopen, een goede, maar vooral ook lekkere manier van bijdragen!

 

Chocoa: good cocoa-better chocolate

Dit jaar organiseert De Stichting Chocoladefestival voor de tweede keer Chocoa 2014, hét  evenement rondom duurzame cacao en chocolade in Amsterdam. Het motto  is: Good cocoa, better chocolate. Lekker is ook nog eens goed! Vanuit deze positieve invalshoek wordt tijdens Chocoa de verduurzaming van de cacaoketen onder de aandacht van een breed publiek gebracht.

Chocoa  bestaat uit een aantal onderdelen en vindt plaats tijdens het laatste weekend van maart op een aantal toplocaties.De Stichting Chocoladefestival richt zich met Chocoa enerzijds op de bevordering van de consumptie van goede chocolade én anderzijds op de productie van duurzame cacao. Op dit moment wordt slechts 10% van de cacao in de wereld duurzaam geproduceerd. Het is van belang dat het volume gaat stijgen om werkelijk verschil te gaan maken.
Chocoa bestaat uit een aantal vaste onderdelen en ze zijn trots dat zij dit jaar een aantal nieuwe onderdelen hebben toegevoegd aan het programma. Tijdens het weekend van 29 en 30 maart
organiseren ze in Het Scheepvaartmuseum een chocolade festival met beurs en proeverijen.

Hier willen ze de chocoladeliefhebber in contact brengen met de betere chocolade, geproduceerd van goede cacao. Door het proeven en beleven van een variatie aan soorten en kwaliteiten, brengen zij de consumptie van duurzame chocolade onder de aandacht.

Er zal speciale aandacht zijn voor fine or flavour chocolade ? gemaakt van cacaobonen met specifieke smaakkenmerken – en single origin chocolade ? gemaakt van cacao uit specifieke gebieden. Niet alleen
omdat deze chocolades de chocoladebeleving versterken, maar met name ook omdat de consument bereid is er een hogere prijs voor te betalen.
Daardoor draagt deze consument beter bij aan betere leefomstandigheden van de cacaoboeren, gemeenschap en het milieu in de oorsprongslanden.

Chocoa is een jaarlijks terugkerend evenement, gericht op de vakmensen in de cacaoketen én op het groeiende chocolade minnend publiek. Tijdens het festival kunnen standhouders hun producten laten proeven  en verkopen aan het publiek. De selectie standhouders zal bestaan uit chocolatiers, patissiers, origine chocolades, duurzame chocolades en verwante productgroepen. Ook kunnen er in aparte ruimtes onder andere
proeverijen en presentaties gegeven worden.

Chocoladeliefhebbers van alle leeftijden vallen binnen de doelgroep, maar met name de nieuwsgierigen die meer willen weten over herkomst, productie en smaken van chocolade. Vorig jaar was het evenement boven verwachting goed bezocht. De Stichting Chocoladefestival verwacht dit jaar ongeveer 5000
bezoekers.

Voor meer informatie verwijs ik u naar de bijlage of de website www.chocoa.nl.